Πικέρμι Αττικής
Είναι ίσως το πιο γνωστό στοιχειωμένο σπίτι. Απο την αρχαιότητα ήταν γνωστή τοποθεσία όπου λάμβαναν χώρο παράδοξα φαινόμενα. Σε αυτήν, το 18ο και το 19ο αιώνα, άνθρωποι χάνονταν, ενώ υπήρχαν συχνές εμφανίσεις ξωτικών (α, ρε Gildor ) και νεραϊδών.Το συγκεκριμένο σπίτι, τώρα, χτίστηκε το 1910 απο τον Περικλή Καλλέργη, ο οποίος αυτοκτόνησε αφού δολοφόνησε τη γυναίκα του. Στην Κατοχή χρησιμοποιήθηκε απο τον ιταλικό στρατό ως τοπικό φρουραρχείο και στα υπόγειά του γίνονταν βασανιστήρια απο τους στρατιώτες.
Οι μετέπειτα ένοικοι του σπιτιού έμεναν σε αυτό μόνο μικρά χρονικά διαστήματα, ενώ εδώ και αρκετά χρόνια, άγνωστοι σκάβουν το υπόγειο λόγω διαφόρων φημών περί κρυμμένου θησαυρού.
Οι μάρτυρες των περίεργων φαινομένων είναι πολλοί και μεταξύ αυτών και ο τραγουδιστής Γιώργος Γερολυμάτος (και δεν λέω οτι επειδή είναι γνωστός θα είναι κι αξιόπιστος μάρτυρας απλά τον αναφέρω) μαζί με άλλα έντεκα άτομα:
Ενα βράδυ που είχαν επισκεφτεί το σπίτι (μου κάνει μεγάλη εντύπωση! Τί ήθελαν εκεί, αφού το σπίτι είναι ακατοίκητο εδώ και χρόνια; Και δεν το λέω υπονοώντας κάτι το "πονηρό", αλλά κάτι πολύ πιο "μυστηριακό"!), άκουγαν για αρκετή ώρα έναν παράξενο ήχο σαν σύρσιμο και ένα
ουρλιαχτό που ακολουθούσε.
Το σπίτι, εκτός των άλλων, έχει και άλλες ιδιαιτερότητες λόγω της περίεργης αρχιτεκτονικής του. Μερικές από αυτές είναι η έλλειψη αυλής, η πρόσο-
ψή του (που απεικονίζει έναν ακτινωτό ήλιο) και ο προσανατολισμός του (όμοιος με αυτόν των εκκλησιών).
Αποτελέσματα ερευνών που έγιναν στο παρελθόν έδειξαν αλλαγή, χωρίς εμφανή εξωτερική αιτία, στον ιονισμό της ατμόσφαιρας γύρω στα 30-50 μέτρα γύρω από το σπίτι. Συγκεκριμένα σημεία του σπιτιού,
όπως το βορειοανατολικό παράθυρο, εμφάνισαν υπερβολικές διακυμάνσεις, που οι εντάσεις τους ποικίλλαν απο την ανατολή ως τη δύση του ηλίου.
Βίλα Καζούλη
(όχι του Μπίλλυ της Φανής)Στην λεωφόρο Κηφισίας υπάρχει η Βίλα Καζούλη, που τώρα βρίσκεται σε διαδικασία αναπαλαίωσης. Είναι ένα κτίριο (άνω των) 90 ετών που το 1952 εγκαταλείφθηκε από τους ιδιοκτήτες του και που στο παρελθόν γνώρισε μέρες δόξας και φιλοξένησε πολλούς επώνυμους, όπως τον βασιλέα Γιώργιο ή
τον Φαρούκ. Ομως η βίλα γνώρισε και μαύρες ημέρες επί Κατοχής, όταν επιτάχθηκε από τους Γερμανούς και στεγάστηκε εκεί το φρουραρχείο των Ες Ες.
Στα υπόγειά της βασανίστηκαν απάνθρωπα, εκατοντάδες παλικάρια, αγωνιστές της Αντίστασης, όπου άφησαν και την τελευταία τους πνοή. Μετά την αποχώρηση των κατακτητών, το κτίριο συνδέθηκε με ένα σωρό φοβερές ιστορίες.
Πολλοί ήταν οι κάτοικοι της περιοχής που ισχυρίζονταν οτι άκουγαν τα ουρλιαχτά και τα κλάματα των θυμάτων και έβλεπαν τα φαντάσματά τους να κυκλοφορούν τις νύχτες και να ζητούν βοήθεια. Επίσης διάφορες οπτασίες και τραγούδια έχουν στοιχειώσει το οίκημα.
Νέο Φάληρο (Σμολένσκυ 4)
Ενα παράξενο φάντασμα "φιλοξενεί" ο πύργος της οδού Σμολένσκυ 4 στο Ν.Φάληρο. Ενα φάντασμα που ανήκει σε έναν άνθρωπο που μοναδική του φιλο-δοξία ήταν να αποκτήσει ένα αξίωμα.
Ο ιδιοκτήτης του πύργου, ο έμπορος υφασμάτων Καρτάλης, παρά τα πλούτη που είχε, ποθούσε απεγνωσμένα να αποκτήσει ένα τίτλο, γι'αυτό και οι φίλοι του τον αποκαλούσαν "κύριο Δήμαρχο" ή "κύριο Υπουργό"!
Στα τελευταία του λένε πως τρελάθηκε και αφού έχασε όλη την περιουσία του, κλείστηκε μέσα στον πύργο, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή (κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες). Πολλοί ισχυρίζονται οτι για χρόνια έβλεπαν το φάντασμά του να τριγυρίζει στα δωμάτια και να μουρμουρίζει: "Μακριά από τον πύργο! Είναι δικός μου!".
Νέο Φάληρο (Ελ.Βενιζέλου)
Το συγκεκριμένο οίκημα ήταν κατοικία του πρωθυπουργού Αλ. Κορυζή, ο οποίος πέθανε κάτω από περίεργες συνθήκες λίγο πρίν από την αναχώρηση της κυβέρνησής του για την Κρήτη και θεωρείται στοιχειωμένο. Πιο συγκεκριμένα, οι οπτασίες που εμφανίζονται εκεί "αργοσβήνουν" σιγά-σιγά.Καλλιθέα (Χαροκόπου)
Το 1935, η πεθερά και η γυναίκα του τότε ένοικου Αθανασόπουλου, τον σκότωσαν και τον τεμάχισαν και στη συνέχεια έκρυψαν το πτώμα για δυοημέρες στο σπίτι. Υστερα το πέταξαν στο ρέμα της Καλλιρόης. Από τότε το σπίτι παρουσιάζει περίεργα φαινόμενα.
Καλλιθέα (Λασκαρίδου)
(Μια πικρή Ρομαντική ιστορία...)Στην οδό Λασκαρίδου στην Καλλιθέα, βρίσκεται το διώροφο κτίριο της οικογένειας της ζωγράφου Σοφίας Λασκαρίδου. Μέσα σ'αυτό, εδώ και χρόνια κρύβεται ένα ερωτικό δράμα που κατέληξε στο θάνατο.
Η ιστορία εκτυλίσσεται στα 1900, όταν ο ποιητής Περικλής Γιαννόπουλος ερωτεύτηκε παράφορα τη Σοφία. Η νεαρή ζωγράφος, ενώ ήταν κι αυτή ερωτευμένη μαζί του, του έκανε πείσματα και του φερόταν με αδιαφορία, απορρίπτοντας την πρόταση γάμου που της είχε κάνει.
Ο άτυχος νέος, απογοητευμένος και βλέποντας τα όνειρά του να χάνονται το ένα μετά το άλλο, έθεσε τέρμα στη ζωή του, πέφτοντας από το άλογό του στο Σκαραμαγκά.
Η κοπέλα, μή αντέχοντας το βάρος από τον χαμό του αγαπημένου της, κλείστηκε στον εαυτό της, σφράγισε τις πόρτες του σπιτιού της και περιφερόταν στα δωμάτια ως το τέλος της. Μετά το θάνατό της πολλοί ισχυρίζονταν πως αν περνούσε κανείς νύχτα από εκεί, έβλεπε το φάντασμά της να τριγυρίζει και να μουρμουρίζει μελαγχολικά το όνομα του αγαπημένου της...
Αλκιβιάδου
Οι παλαιότεροι Αθηναίοι ασφαλώς θα έχουν ακούσει την ιστορία με τον μονόχειρα και πιθανότατα να θυμούνται τη χαρακτηριστική φιγούρα του, που περιφερόταν στην περιοχή της Πλ.Βάθης γύρω στα 1920. Ο μονόχειρας με την αγριωπή όψη, ζούσε σε ένα από τα παλαιότερα σπίτια, στον πύργο της οδού Αλκιβιάδου και αποτελούσε φόβο και τρόμο για τους πιτσιρίκους της γειτονιάς.Η ιστορία με τον μονόχειρα πέρασε από στόμα σε στόμα, 60 περίπου χρόνια μετά τον θάνατό του και έγινε θρύλος. Ενας θρύλος που λέει οτι ο μονόχειρας έγινε φάντασμα και εξακολουθεί να κόβει την ανάσα στους κατοίκους της περιοχής και σε όσους τύχει να περάσουν νύχτα έξω από τον πύργο της οδού Αλκιβιάδου.
Θησείο (Ηλ. Σταθμό)
Ενα χαμόσπιτο πίσω από το σταθμό του ηλεκτρικού σταθμού στο Θησείο, κρύβει μια τραγική ιστορία. Εκεί, γύρω στα 1935, κατοικούσε μαζί με τη μητέρα της, μιαπανέμορφη κοπέλα, η Αθανασία, που εργαζόταν μέρα-νύχτα για να μαζέψει χρήματα για την προίκα της και να παντρευτεί τον καλό της.
Ομως, μια μέρα, η μητέρα της, της άρπαξε τις οικονομίες της και εξαφανίστηκε με τον εραστή της! (ναι! καλά διαβάσατε!)
Η φτωχή κοπέλα, εγκαταλειμμένη από τον αρραβωνιαστικό της (άλλο %@%@^),
μαράζωσε και έδωσε τέλος στη ζωή της. Αλλοι λένε οτι πρώτα σκότωσε τη μητέρα της και ύστερα αυτοκτόνησε. Οποια όμως και αν είναι η αλήθεια, στο σπιτάκι, που χρόνια τώρα είναι έρημο, πολλοί λένε οτι τις νύχτες ακούγεται ακόμη το γοερό κλάμα της άτυχης Αθανασίας.
Μύθοι και πραγματικότητες για τα στοιχειωμένα σπίτια της Θεσσαλονίκης
Υπάρχουν και σήμερα στοιχειωμένα σπίτια, με κατάρες, φαντάσματα και κακά πνεύματα; Άλλοι τα πιστεύουν, άλλοι όχι. Στη Θεσσαλονίκη πάντως αρκετοί θεωρούν «στοιχειωμένο» το σπίτι της Βασιλίσσης Όλγας, στον αριθμό 263.
Το σπίτι λέγεται πως παλιά ήταν αρχοντικό κάποιου Εβραίου, ενώ σήμερα δεν κατοικείται αφού είναι ετοιμόρροπο και ο γύρω χώρος έχει μετατραπεί σε αποθήκη οικοδομικών υλικών. Φημολογείται πως όσοι έχουν μείνει εκεί νύχτα ακούν φοβερούς θορύβους από φαντάσματα που κυκλοφορούν στα δωμάτια, με αποτέλεσμα να τρέπονται σε φυγή.
Λέγεται πως συνοδεύει κατάρα και όποιος μένει εκεί κινδυνεύει να τρελαθεί, ενώ όποιος προσπαθήσει να το γκρεμίσει κινδυνεύει να πεθάνει. Στο παρελθόν το πήραν δύο εργολάβοι για να το κατεδαφίσουν, όμως την ημέρα που πέρασε στην ιδιοκτησία τους ο ένας πέθανε από την καρδιά του και ο άλλος σκοτώθηκε σε τροχαίο ταξιδεύοντας στην Αθήνα.
Για το σπίτι αυτό γίνεται μεγάλη συζήτηση και μέσω του Internet. «Όποιος τολμάει ας πάει να το επισκεφτεί. Εγώ προτιμάω να μην περνάω ούτε απ’ έξω. Το σπίτι αυτό κρύβει κάποιο φοβερό μυστικό και όποιος είναι γενναίος ας πάει να το λύσει», διαβάζουμε σε ιστοσελίδα, ενώ ένας νεαρός περιγράφει τη δική του εμπειρία: «Πήγαμε χθες με φίλους αλλά δεν μπήκαμε μέσα γιατί φοβηθήκαμε. Τι θα συναντήσουμε; Μπορεί να σε ακολουθήσει το πνεύμα;».
Αρκετοί είναι αυτοί που αποφεύγουν ακόμη και να περνούν τη νύχτα έξω από το κτίριο ή αλλάζουν και πεζοδρόμιο με το φόβο πως ίσως κάτι κακό θα τους συμβεί εάν δεν υπακούσουν στους νόμους των «πνευμάτων».
«Έχουν ακουστεί διάφορα για όσους έχουν νοικιάσει ή έχουν θελήσει να κατεδαφίσουν το σπίτι της Βασ. Όλγας 263. Όμως απ’ ότι γνωρίζω το κτίριο ανήκει σε μία κατασκευαστική εταιρία και ο λόγος που δεν χτίζεται είναι ότι υπάρχει πρόβλημα με τα όρια του διπλανού οικοπέδου και η υπόθεση έχει φτάσει έως τον Άρειο Πάγο», μας είπε ο πρώην πρόεδρος των κτηματομεσιτών Θεσσαλονίκης, Γρηγόρης Λιάντας.
Δεν είναι όμως μόνο το συγκεκριμένο σπίτι που «βαφτίζεται» ως στοιχειωμένο στη Θεσσαλονίκη. Υπάρχουν και άλλα κτίρια που έχουν συνδεθεί με φήμες που κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα για κακά πνεύματα ή για τραγικές ιστορίες που σημάδεψαν τους πρώην ιδιοκτήτες τους. Τέτοια είναι στην Αρετσού της Καλαμαριάς αλλά και στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, λίγο μετά το δικαστικό μέγαρο.
«Υπάρχουν άνθρωποι που επηρεάζονται από τέτοιες ιστορίες και δεν θέλουν να νοικιάσουν κάποιο από αυτά τα σπίτια, όμως το θέμα είναι κατά πόσο τις πιστεύει ο κάθε ένας», μας εξηγεί ο κ.Λιάντας.
Υπάρχουν ακόμη και οι προληπτικοί που κάνουν ένα «βήμα» παραπέρα και μιλούν και για περιοχές με αρνητική αύρα. Μεταξύ αυτών λένε πως είναι η πλατεία Τερψιθέας στην Άνω Πόλη και ο παλιός δρόμος της Θέρμης μετά τα νέα νεκροταφεία. Όπως αναφέρουν στις περιοχές αυτές η ατμόσφαιρα είναι βαριά και αφιλόξενη, ενώ η προσαρμογή δύσκολη.
Το σπίτι λέγεται πως παλιά ήταν αρχοντικό κάποιου Εβραίου, ενώ σήμερα δεν κατοικείται αφού είναι ετοιμόρροπο και ο γύρω χώρος έχει μετατραπεί σε αποθήκη οικοδομικών υλικών. Φημολογείται πως όσοι έχουν μείνει εκεί νύχτα ακούν φοβερούς θορύβους από φαντάσματα που κυκλοφορούν στα δωμάτια, με αποτέλεσμα να τρέπονται σε φυγή.
Λέγεται πως συνοδεύει κατάρα και όποιος μένει εκεί κινδυνεύει να τρελαθεί, ενώ όποιος προσπαθήσει να το γκρεμίσει κινδυνεύει να πεθάνει. Στο παρελθόν το πήραν δύο εργολάβοι για να το κατεδαφίσουν, όμως την ημέρα που πέρασε στην ιδιοκτησία τους ο ένας πέθανε από την καρδιά του και ο άλλος σκοτώθηκε σε τροχαίο ταξιδεύοντας στην Αθήνα.
Για το σπίτι αυτό γίνεται μεγάλη συζήτηση και μέσω του Internet. «Όποιος τολμάει ας πάει να το επισκεφτεί. Εγώ προτιμάω να μην περνάω ούτε απ’ έξω. Το σπίτι αυτό κρύβει κάποιο φοβερό μυστικό και όποιος είναι γενναίος ας πάει να το λύσει», διαβάζουμε σε ιστοσελίδα, ενώ ένας νεαρός περιγράφει τη δική του εμπειρία: «Πήγαμε χθες με φίλους αλλά δεν μπήκαμε μέσα γιατί φοβηθήκαμε. Τι θα συναντήσουμε; Μπορεί να σε ακολουθήσει το πνεύμα;».
Αρκετοί είναι αυτοί που αποφεύγουν ακόμη και να περνούν τη νύχτα έξω από το κτίριο ή αλλάζουν και πεζοδρόμιο με το φόβο πως ίσως κάτι κακό θα τους συμβεί εάν δεν υπακούσουν στους νόμους των «πνευμάτων».
«Έχουν ακουστεί διάφορα για όσους έχουν νοικιάσει ή έχουν θελήσει να κατεδαφίσουν το σπίτι της Βασ. Όλγας 263. Όμως απ’ ότι γνωρίζω το κτίριο ανήκει σε μία κατασκευαστική εταιρία και ο λόγος που δεν χτίζεται είναι ότι υπάρχει πρόβλημα με τα όρια του διπλανού οικοπέδου και η υπόθεση έχει φτάσει έως τον Άρειο Πάγο», μας είπε ο πρώην πρόεδρος των κτηματομεσιτών Θεσσαλονίκης, Γρηγόρης Λιάντας.
Δεν είναι όμως μόνο το συγκεκριμένο σπίτι που «βαφτίζεται» ως στοιχειωμένο στη Θεσσαλονίκη. Υπάρχουν και άλλα κτίρια που έχουν συνδεθεί με φήμες που κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα για κακά πνεύματα ή για τραγικές ιστορίες που σημάδεψαν τους πρώην ιδιοκτήτες τους. Τέτοια είναι στην Αρετσού της Καλαμαριάς αλλά και στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, λίγο μετά το δικαστικό μέγαρο.
«Υπάρχουν άνθρωποι που επηρεάζονται από τέτοιες ιστορίες και δεν θέλουν να νοικιάσουν κάποιο από αυτά τα σπίτια, όμως το θέμα είναι κατά πόσο τις πιστεύει ο κάθε ένας», μας εξηγεί ο κ.Λιάντας.
Υπάρχουν ακόμη και οι προληπτικοί που κάνουν ένα «βήμα» παραπέρα και μιλούν και για περιοχές με αρνητική αύρα. Μεταξύ αυτών λένε πως είναι η πλατεία Τερψιθέας στην Άνω Πόλη και ο παλιός δρόμος της Θέρμης μετά τα νέα νεκροταφεία. Όπως αναφέρουν στις περιοχές αυτές η ατμόσφαιρα είναι βαριά και αφιλόξενη, ενώ η προσαρμογή δύσκολη.
Το σπίτι στην Καστέλλα του Πειραιά.
Συγγραφέας:Λαζάρου Βασίλης (Leo Morpheus)
Είναι πολλές οι ιστορίες που ακούγονται μέσα στις πόλεις και ταξιδεύουν από στόμα σε στόμα άλλλοτε παραγματικά αντριχιαστικές, κάνοντας σε να τρέμεις στο άκουσμα τους και άλλοτε απίστευτες που ενώ δηλώνεις πως ξέρεις ότι είναι ψέματα, βαθιά μέσα σου σου δημιουργούν έναν αλλόκοτο φόβο. Αυτοί είναι οι λεγόμενοι αστικοί θρύλοι που όλοι έχουμε ακούσει και αφορούν κυρίως καταστάσεις που συμβαίνουν μέσα σε μεγαλουπόλεις.
Ιστορίες για στοιχειωμένα σπίτια, για παράξενα όντα που κατοικούν στους υπονόμους,σκοτεινές φιγούρες που περιμένουν στις σκιές και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ο καθένας. Κανείς δεν ξέρει απο που ξεκίνησαν και πως έγιναν πασίγνωστες σε όλους. Ίσως να είναι όλα ψέμματα.. ίσως πάλι σε μερικά υπάρχει κάποια αλήθεια και η πόλη του καθενός είναι ένα άντρο του παράδοξου, ίσως και του τρόμου;
Ένα τέτοιο μέρος που το συνοδεύουν παραξενες ιστορίες είναι και το λεγόμενο στοιχειωμένο σπίτι της Καστέλλας στον Πειραιά και η INF.A team το επισκέφτηκε για να διαπιστώσει αν πρόκειται για έναν ακόμα αστικό θρύλο.
Το σπίτι αυτό μάλλον ανήκε στη γνωστή οικογένεια των Μαυρομιχαλαίων. Αυτό ίσως φαίνεται και από τον θυρεό στην εξώπορτα που φέρει το μονόγραμμα της οικογένειας. Κάποτε πρέπει να ήταν ένα αξιοζήλευτο αρχοντικό αλλά πλέον λίγα πράγματα διατηρεί από την παλιά του αίγλη.
Οι θρύλοι που το στοιχειώνουν αρκετοί αλλά αυτός που γνωρίζουμε μιλάει για μια κοπέλα που βιάστηκε και σκοτώθηκε μέσα στο σπίτι από έναν Τούρκο, προφανώς την περίοδο της τουρκοκρατίας. Από τότε το πνεύμα της κατοικεί μέσα στο σπίτι, τρομοκρατώντας καθε επίδοξο επισκέπτη.
Ο Ragnarok,o Leo Morpheus και ο Παύλος Στεφανάκος ένα βράδυ επισκεφτήκαμε το σπίτι αυτό. Το οίκημα έχει δύο πλευρές,η μία είναι πάνω στην αμμουδιά στην παραλία Βοτσαλάκια και η άλλη είναι προς τη μεριά του δρόμου.
Από τη μεριά του δρόμου το παράδοξο είναι πως κατά μήκος του τοίχου είναι αναρτημένα κομμάτια από σπασμένα γυαλιά τα οποία αφού τα κάρφωσαν σε φελιζόλ τα περίχυσαν με τσιμέντο για να είναι σταθερά. Ποιος το έκανε και γιατί άγνωστο.
Οι δύο σιδερένειες πόρτες είναι αρκετά ψηλές και σκουριασμένες αν και μετά από καιρό όταν ξαναπέρασα μάλλον το συνεργείο του δήμου τις είχε αλλάξει με καινούργιες μεταλλικές.
Τα αξιοπερίεργα αρχίζουν στη μεριά της παραλίας. Ο επιβλητικός τοίχος έχει δύο μεγάλα παράθυρα που επίσης για άγνωστο λόγο έχουν χτιστεί με τούβλα. Γιατί ομως και από ποιόν; Δεν νομίζω να πήγαν συνεργεία εκεί γιατί απλά δεν έχουν λόγο να το χτίσουν και είναι δύσκολο να γίνει από κάποιο κατοικο της περιοχής λόγω του ύψους και του μεγέθους τους.
Επίσης, κοιτάζοντας ψηλά βλέπει κάποιος μία κρεμασμένη πόρτα χωρίς προφανή λόγο να στέκεται πάνω στον τοίχο.
Δίπλα ακριβώς υπάρχει ένα μπαλκόνι που ίσως κάποτε να καθόταν εκεί η άμοιρη κοπέλα, κάνοντας τις σκέψεις σου να σε τρομάζουν.
Πολλές οι ιστορίες περί τελετών που γίνονται σε αυτό το χώρο και αρκετές είναι οι φορές που βρήκαμε "περίεργα" πράγματα στην αμμουδιά και υπολλείματα από φωτιές.
Ένα βράδυ πετύχαμε ένα Φιλλιπινέζο ο οποίος ψάρευε κάθε Παρασκευή στην αμμουδιά και μάθαμε ότι κάποιοι τύποι τριγυρνούσαν εκεί και σίγουρα, όπως μας είπε, δεν επρόκειτο περί ανταλλαγής ναρκωτικών.
Οι επόμενες πληροφορίες προέρχονται από έναν άλλον ψαρά που μας είπε ότι σίγουρα δεν υπάρχει φάντασμα και ότι όταν ήταν μικρός, αυτός και οι φίλοι του,τρύπωναν μέσα και χτυπώντας τα σπασμένα πλήκτρα του πιάνου και τα παράθυρα τρόμαζαν ζευγαράκια και άλλους ανθρωπους που κάθονταν στη παραλία. Ίσως έτσι ξεκίνησε ο μύθος.
Τελευταία φορά που επισκεφτήκαμε το σπίτι ήταν ένα πρωί όταν ο Ragnarok και ο Mystica κατάφεραν και μπήκαν μέσα. Αυτό που αντίκρισαν ήταν χαλάσματα και ξύλινες σκάλες έτοιμες να πέσουν. Σκουπίδια και περιοδικά,μάλλον αφημένα εκεί από διάφορους άστεγους. Ο μύθος κατέρευσε και όλη η μαγεία που ακολουθούσε το σπίτι χάθηκε.. ή μήπως όχι;
Από τα πολλά βράδια που επισκεφτήκαμε το σπίτι,πέρα από το σκοτεινό συναίσθημα που σου προκαλούσε (πολλές φορές με έπιανε πονοκέφαλος) δεν μπορώ να πω ότι βρήκαμε κάτι που να μαρτυρά την παρουσία φαντάσματος,πνεύματος ή κάτι του υπερφυσικού. Ίσως να διάλεξε να μην φανερωθεί σε μας,ίσως να μην υπάρχει και τίποτα.
Γιατί ο πίσω τοίχος είναι "οχυρωμένος" με γυαλιά; Για επίδοξους διαρρήκτες; Δεν νομίζω!
Γιατί τα μπροστινά παράθυρα είναι χτισμένα; Γιατί το σπίτι το ακολουθούν ιστορίες φρίκης όπως βιασμοί (πριν μερικά χρόνια μάλιστα έγινε ένα τέτοιο συμβάν); Τα ερωτήματα πολλά και γήινα...
Πρέπει να αναφερθεί ότι κοντά στο σπίτι βρίσκεται το Σηρράγγειον, ή αλλιώς Σπηλιά του Παρασκευά, και απέναντι από το σπίτι και λίγα μέτρα από την ακτή μία βραχονησίδα. Υπάρχουν βάσιμες υποψίες, ύστερα από τα λεγόμενα του ψαρά, η σπηλιά να συνδέεται υπογείως με το θαλλάσιο βράχο, ίσως και το σπίτι;
Ή μήπως δημιουργούμε έναν επιπλέον συμπληρωματικό αστικό θρύλο στον ήδη υπάρχων; Όπως και να' χει, το σπίτι θα μένει εκεί επιβλητικό για πολύ καιρό ακόμα.. ίσως έτοιμο να αποκαλύψει τα μυστικά που στέρησε σ' εμάς σε κάποιον που θα τολμήσει να περάσει τη ξύλινη πόρτα..
Ταξίδι στο Ανεξήγητο
Είναι πολλές οι ιστορίες που ακούγονται μέσα στις πόλεις και ταξιδεύουν από στόμα σε στόμα άλλλοτε παραγματικά αντριχιαστικές, κάνοντας σε να τρέμεις στο άκουσμα τους και άλλοτε απίστευτες που ενώ δηλώνεις πως ξέρεις ότι είναι ψέματα, βαθιά μέσα σου σου δημιουργούν έναν αλλόκοτο φόβο. Αυτοί είναι οι λεγόμενοι αστικοί θρύλοι που όλοι έχουμε ακούσει και αφορούν κυρίως καταστάσεις που συμβαίνουν μέσα σε μεγαλουπόλεις.
Ιστορίες για στοιχειωμένα σπίτια, για παράξενα όντα που κατοικούν στους υπονόμους,σκοτεινές φιγούρες που περιμένουν στις σκιές και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ο καθένας. Κανείς δεν ξέρει απο που ξεκίνησαν και πως έγιναν πασίγνωστες σε όλους. Ίσως να είναι όλα ψέμματα.. ίσως πάλι σε μερικά υπάρχει κάποια αλήθεια και η πόλη του καθενός είναι ένα άντρο του παράδοξου, ίσως και του τρόμου;
Ένα τέτοιο μέρος που το συνοδεύουν παραξενες ιστορίες είναι και το λεγόμενο στοιχειωμένο σπίτι της Καστέλλας στον Πειραιά και η INF.A team το επισκέφτηκε για να διαπιστώσει αν πρόκειται για έναν ακόμα αστικό θρύλο.
Το σπίτι αυτό μάλλον ανήκε στη γνωστή οικογένεια των Μαυρομιχαλαίων. Αυτό ίσως φαίνεται και από τον θυρεό στην εξώπορτα που φέρει το μονόγραμμα της οικογένειας. Κάποτε πρέπει να ήταν ένα αξιοζήλευτο αρχοντικό αλλά πλέον λίγα πράγματα διατηρεί από την παλιά του αίγλη.
Οι θρύλοι που το στοιχειώνουν αρκετοί αλλά αυτός που γνωρίζουμε μιλάει για μια κοπέλα που βιάστηκε και σκοτώθηκε μέσα στο σπίτι από έναν Τούρκο, προφανώς την περίοδο της τουρκοκρατίας. Από τότε το πνεύμα της κατοικεί μέσα στο σπίτι, τρομοκρατώντας καθε επίδοξο επισκέπτη.
Ο Ragnarok,o Leo Morpheus και ο Παύλος Στεφανάκος ένα βράδυ επισκεφτήκαμε το σπίτι αυτό. Το οίκημα έχει δύο πλευρές,η μία είναι πάνω στην αμμουδιά στην παραλία Βοτσαλάκια και η άλλη είναι προς τη μεριά του δρόμου.
Από τη μεριά του δρόμου το παράδοξο είναι πως κατά μήκος του τοίχου είναι αναρτημένα κομμάτια από σπασμένα γυαλιά τα οποία αφού τα κάρφωσαν σε φελιζόλ τα περίχυσαν με τσιμέντο για να είναι σταθερά. Ποιος το έκανε και γιατί άγνωστο.
Οι δύο σιδερένειες πόρτες είναι αρκετά ψηλές και σκουριασμένες αν και μετά από καιρό όταν ξαναπέρασα μάλλον το συνεργείο του δήμου τις είχε αλλάξει με καινούργιες μεταλλικές.
Τα αξιοπερίεργα αρχίζουν στη μεριά της παραλίας. Ο επιβλητικός τοίχος έχει δύο μεγάλα παράθυρα που επίσης για άγνωστο λόγο έχουν χτιστεί με τούβλα. Γιατί ομως και από ποιόν; Δεν νομίζω να πήγαν συνεργεία εκεί γιατί απλά δεν έχουν λόγο να το χτίσουν και είναι δύσκολο να γίνει από κάποιο κατοικο της περιοχής λόγω του ύψους και του μεγέθους τους.
Επίσης, κοιτάζοντας ψηλά βλέπει κάποιος μία κρεμασμένη πόρτα χωρίς προφανή λόγο να στέκεται πάνω στον τοίχο.
Δίπλα ακριβώς υπάρχει ένα μπαλκόνι που ίσως κάποτε να καθόταν εκεί η άμοιρη κοπέλα, κάνοντας τις σκέψεις σου να σε τρομάζουν.
Πολλές οι ιστορίες περί τελετών που γίνονται σε αυτό το χώρο και αρκετές είναι οι φορές που βρήκαμε "περίεργα" πράγματα στην αμμουδιά και υπολλείματα από φωτιές.
Ένα βράδυ πετύχαμε ένα Φιλλιπινέζο ο οποίος ψάρευε κάθε Παρασκευή στην αμμουδιά και μάθαμε ότι κάποιοι τύποι τριγυρνούσαν εκεί και σίγουρα, όπως μας είπε, δεν επρόκειτο περί ανταλλαγής ναρκωτικών.
Οι επόμενες πληροφορίες προέρχονται από έναν άλλον ψαρά που μας είπε ότι σίγουρα δεν υπάρχει φάντασμα και ότι όταν ήταν μικρός, αυτός και οι φίλοι του,τρύπωναν μέσα και χτυπώντας τα σπασμένα πλήκτρα του πιάνου και τα παράθυρα τρόμαζαν ζευγαράκια και άλλους ανθρωπους που κάθονταν στη παραλία. Ίσως έτσι ξεκίνησε ο μύθος.
Τελευταία φορά που επισκεφτήκαμε το σπίτι ήταν ένα πρωί όταν ο Ragnarok και ο Mystica κατάφεραν και μπήκαν μέσα. Αυτό που αντίκρισαν ήταν χαλάσματα και ξύλινες σκάλες έτοιμες να πέσουν. Σκουπίδια και περιοδικά,μάλλον αφημένα εκεί από διάφορους άστεγους. Ο μύθος κατέρευσε και όλη η μαγεία που ακολουθούσε το σπίτι χάθηκε.. ή μήπως όχι;
Από τα πολλά βράδια που επισκεφτήκαμε το σπίτι,πέρα από το σκοτεινό συναίσθημα που σου προκαλούσε (πολλές φορές με έπιανε πονοκέφαλος) δεν μπορώ να πω ότι βρήκαμε κάτι που να μαρτυρά την παρουσία φαντάσματος,πνεύματος ή κάτι του υπερφυσικού. Ίσως να διάλεξε να μην φανερωθεί σε μας,ίσως να μην υπάρχει και τίποτα.
Γιατί ο πίσω τοίχος είναι "οχυρωμένος" με γυαλιά; Για επίδοξους διαρρήκτες; Δεν νομίζω!
Γιατί τα μπροστινά παράθυρα είναι χτισμένα; Γιατί το σπίτι το ακολουθούν ιστορίες φρίκης όπως βιασμοί (πριν μερικά χρόνια μάλιστα έγινε ένα τέτοιο συμβάν); Τα ερωτήματα πολλά και γήινα...
Πρέπει να αναφερθεί ότι κοντά στο σπίτι βρίσκεται το Σηρράγγειον, ή αλλιώς Σπηλιά του Παρασκευά, και απέναντι από το σπίτι και λίγα μέτρα από την ακτή μία βραχονησίδα. Υπάρχουν βάσιμες υποψίες, ύστερα από τα λεγόμενα του ψαρά, η σπηλιά να συνδέεται υπογείως με το θαλλάσιο βράχο, ίσως και το σπίτι;
Ή μήπως δημιουργούμε έναν επιπλέον συμπληρωματικό αστικό θρύλο στον ήδη υπάρχων; Όπως και να' χει, το σπίτι θα μένει εκεί επιβλητικό για πολύ καιρό ακόμα.. ίσως έτοιμο να αποκαλύψει τα μυστικά που στέρησε σ' εμάς σε κάποιον που θα τολμήσει να περάσει τη ξύλινη πόρτα..
Ταξίδι στο Ανεξήγητο
